Taberner-Vallverdu, M., Nazir, M., Sanchez-Garces, M., & Gay-Escoda, C. (2015). Efficacy of different methods used for dry socket management: A systematic review. Medicina Oral Patología Oral y Cirugia Bucal, e633–e639.
doi:10.4317/medoral.20589 

Przegląd systematyczny różnych metod radzenia sobie z suchym zębodołem. Na wstępie warto podkreślić, że suchy zębodół jest jednym z najczęstszych powikłań związanych z usunięciami zębów, a mimo to nie ma jednoznacznych wytycznych odnośnie metod radzenia sobie z nim. Można spotkać się też z różnymi definicjami, ale najczęściej mówi się o „bólu pooperacyjnym w okolicy pozabiegowej, który nasila się w okresie między 1 a 3 dobą po zabiegu, z częściowym lub całkowitym brakiem skrzepu oraz często ze współistniejącą halitozą”.

Szacuje się, że występuje przy około 3 % normalnych usunięć i około 30% dla zatrzymanych ósemek w żuchwie. Jako czynniki ryzyka podaje się trudną lub traumatyczną ekstrakcję, palenie tytoniu, użycie doustnej antykoncepcji, istniejącą wcześniej infekcję, częściej też występuje u kobiet.

Poza zależnością od procesów fibrynolitycznych, nie ustalono też dokładnej przyczyny suchego zębodołu.

W tym badaniu sprawdzano różne, stosowane w różnych krajach metody stosowane jako wspomaganie gojenia suchego zębodołu:
– tlenek cynku z eugenolem
– alvogyl
– pastylki G.E.C.B.
– witaminę C
– aloes
– PRF
– znieczulenie powierzchniowe Oraqix
– laseroterapia niskiego poziomu (low level laser therapy)

Porównywano je względem próby kontrolnej, czyli kiretażu zębodołu z płukaniem solą fizjologiczną.

Wprawdzie różnice w sposobie oceny gojenia zębodołu były zbyt znaczące, aby wydać jednoznaczne rekomendacje, to w większości tych preparatów (poza witaminą c, gdzie brak próby kontrolnej nie pozwala wyciągnąć wniosków) efekt jest pozytywny. Wbrew powszechnemu stosowaniu, Alvogyl niejednokrotnie osiągał gorsze wyniki niż leczenie bez jego użycia.

Bardzo dobre efekty zarówno pod kątem gojenia, jak i zapobiegania bólowi daje PRF, laseroterapia niskiego poziomu. Pod katem gojenia, korzystnie działa aloes.

Pod kątem zapobiegania wystąpienia suchego zębodołu, niektóre artykuły również zalecają stosowanie:
– antybiotyku podawanego miejscowo po zabiegu,
– antybiotyku podawanego systemowo przed zabiegiem,
– stosowania płukanki z chlorheksydyną w dniu ekstrakcji i po niej (jednak wskazuje się, że jeszcze lepszy wynik można stosowaniem żelu z chlorheksydyną, ze względu na jego dłuższe utrzymanie w danym miejscu)

Jako podsumowanie, LLLT i PRF w największym stopniu mogą być polecane jako skuteczna metoda do wdrożenia w leczeniu suchego zębodołu wśród porównywanych metod.

Abstrakt – https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4598935/